THE ZYDEPUNKS (US)
Ace Cafe Rumst - october 07, 2007

Website Org: ACE CAFE RUMST
Website Artist:Zydepunks the (US)
Bookings:SURFINGAIRLINES (B)

Review:witteMVS
Photo:Freddy B

THE ZYDEPUNKS

Zondagavond, dus Ace Café-avond ! Het is zowat een vast gegeven geworden. En waarom ook niet ? Chris, de uitbater van het café, biedt ons deze concerten aan en wie zouden wij dan zijn om ze niet dankbaar te aanvaarden. En bovendien is’ t niet te ver, althans toch niet voor mij. Ook niet meteen in de achtertuin, maar dan in de aanpalende, laten we stellen.
We kregen hier vanavond te doen met een bijzonder fenomeen, The Zydepunks. Wat daar nu zo bijzonder aan is ? Wel, deze jongens herimporteren hier onze Europese volksmuziek vanuit New Orleans terug, net zoals de Britten de blues terug exporteerden naar de States in de jaren zestig. Zo een beetje van dat bij de buren het gras altijd groener is. Ze brengen onze Ierse folk terug, en de Bretoense en de Slavische, en de Klezmer, Roemeense en Duitse bralmuziek, enzovoort…En ze doen dat op een manier die er ons terug goesting doet in krijgen. En toch hebben we het hier niet over een klere-groep die zijn plaats eerder in een Kultureel centrum zou moeten vinden. Au contraire. Aan de grote K hebben deze jongens geen boodschap. Met hun punky attitude maken ze trouwens geen kans in onze klote K-bastions. Ze spelen met teveel plezier, te weinig serieux, en voor de K-freaks is dat nefast. De kroegen zijn hun natuurlijke habitat.
Al van bij het begin zat het er goed in, hoewel ze nog nat in ’t zweet waren van hun vorige gig. ergens te velde. Waar het rockabillyvolkje van de Ace eerst een beetje onwennig om zich heen keek, waren ze al snel mee met het enthousiasme waarmee dees gasten tekeer gingen. De Ierse fiddle-tunes volgden klezmer op en een Bretoense zeemanslied. Een Duits drinklied in vol ornaat en een sneer zydeco van eigen bodem. Ze hadden amper tijd om te ademen.Mijne maat, die ze donderdag al zag in Geel, vond dat ze hier niet echt helemaal in goeden doen waren. Nog een beetje moe van de voorgaande gig, dacht hij. Twee op een dag is teveel. Amai mijne frak. Wat moet het dan zijn als ze op volle toeren draaien.
Wel beste lezers, ik zal dat eens gaan uitzoeken volgende zaterdag in The Borderline te Diest. Als ze daar niet van de grond komen, doen ze het nergens.
Ondertussen echter, ben ik al héél tevreden met wat ze ons hier aangedaan hebben. Dat was niet mis. Getuige de vele aanwezigen in onze gezellige Ace-keet.
Hasta la vista, amigos.